Britanija je započela široku primenu anti-kovid vakcina početkom decembra 2020. Do 27. septembra tekuće godine, 89,6% odraslih Britanaca primilo je barem jednu dozu. Visoka stopa vakcinacije smanjila je broj bolničkih prijema, pa su zdravstveni sistemi dobili predah od pandemije. Ipak, među nekim društvenim grupama, unos vakcine je i dalje nizak. Štaviše, faktori koji su uticali na cepljenje pre pandemije kovida-19, poput socio-ekonomskog statusa ili religije, ostali su aktuelni i tokom tekuće pandemije.
U nedavnoj studiji objavljenoj na medicinskom serveru medRxiv, uočene su značajne razlike u stopama vakcinacije na osnovu etničke i verske pripadnosti. Podaci Nacionalne zdravstvene službe (NHS) obuhvatili su 35 miliona građana starijih od 18 godina koji su primili najmanje jednu dozu anti-kovid cepiva. Među njima je bilo 52,4% žena, 82,4% belaca, 60,5% hrišćana, i između 5,7 i 8,8% osoba sa invalididetom. Sveukupno su žene više obuhvaćene vakcinama, posebno u mlađim starosnim grupama, dok je kod starijih osoba unos vakcine među polovima približno jednak.
Posmatrajući sve starosne grupe, beli Britanci i Indijci su najviše prihvatili vakcine, a najmanje karipski i afrički crnci, melezi i Pakistanci. Što se tiče starosne strukture, unos vakcine je bio najmanji među karipskim crncima starosti 18-79 i afričkim crncima starim 80 i više godina. Od avgusta 2021, istraživači su otkrili da je vakcinu primilo 90% belih Britanaca, 88% Indijaca i 57% crnaca poreklom sa Kariba.
Prateći stope vakcinacije spram veroispovesti, autori primećuju da su hinduistički i hrišćanski vernici najviše vakcinisani (90%), a najmanje muslimani (71%). Pokazalo se da je religija posebno važan faktor za građane starosti 18-29, među kojima je bilo 80% hindusa i svega 50% muslimana. Vakcine su bile dostupne ovoj starosnoj grupi kraće nego starijima, čime se mogu objasniti manji dispariteti u starijim grupama. Primanje vakcine je zatim analizirano prema ekonomskom statusu tokom određenog vremenskog perioda. U ovom segmentu istraživanja najpre je uočen uzak, i zatim sve širi disparitet u prihvatanju cepiva.
Razlika je ponovo bila izraženija u starosnoj grupi 18-29, sa samo 60% vakcinisanih građana u najsiromašnijim područjima, u poređenju sa 83% i najbogatijim. Drugi faktori koji su pozitivno saobraćali sa uzimanjem vakcine bili su poznavanje engleskog jezika, vlasništvo nad stanom, stepen obrazovanja i profesionalni status. Na primer, vakcinacija je bila veća kod mlađih osoba sa fakultetskom diplomom, a sveukupno najveća kod građana starosti 50-59 sa pripravničkim stažom. Tačnije, 93% građana sa višim i 91% onih sa visokim obrazovanjem je primilo vakcinu.
Važno je naglasiti da ovo istraživanje prikazuje razlike koje se ne zasnivaju samo na navedenim faktorima, već i na starosnoj dobi unutar posmatranih grupa, što će potonjim istraživačima omogućiti da lakše utvrde razloge oklevanja. Mnoge grupe sa najnižom stopom vakcinacije ujedno su one koje je pandemija najviše pogodila ekonomski, društveno i klinički. Stoga će promocija cepljenja među ovim grupa biti od presudnog značaja za ukupan uspeh vakcinacije.
(NewsMedical-ZTP, foto: Reuters)
